Dag lieve volgers!

Eventjes niet van mij laten horen dus daarom wil ik vandaag proberen om een paar blogs erop te zetten.

Vorige week was ik aan het werk in het ziekenhuis toen ik een telefoontje kreeg.

Richard en Diana waren gearriveerd in Kpando en stonden praktisch voor mijn huis. Ik had mijn dienst er net op zitten dus ik nam de tjoektjoek naar de plek waar hun op mij stonden te wachten. En jahoor daar stonden ze , natuurlijk niet te missen!! Super blij dat we elkaar zagen na veel whatsapp contact de afgelopen tijd.

Ik heb ze mijn huis laten zien en ze voorgesteld aan de mensen waarmee ik nou samenleef en daarna zijn we een hotelletje voor ze gaan zoeken wat bij ons om de hoek was.

Die 2 dagen hebben we met elkaar doorgebracht waarop hun vervolgens hun tocht door Ghana konden vervolgen.

1 dag nadat hun gearriveerd waren was ik aan het werk in het ziekenhuis. Ik was vandaag de assistent van de dokter en liep dus alle consulturen met hem mee. Heel erg interessant om te zien. Ik voelde me al een aantal dagen niet top fit toen ik in het ziekenhuis echt beroerd werd . Ik was misselijk,duizelig, hoofdpijn , buikpijn en pijn in me rug. En ik moest ontzettend veel zweten. Vooral de buikpijn was erg naar waarop de dokter besloot mij te onderzoeken. De dokter had na onderzoek het vermoeden dat ik gastritis had maar wilde me ook laten checken op malaria dus ik werd doorgestuurd naar het lab. Zo naief als ik was dacht ik natuurlijk dat overkomt mij niet ik heb medicatie en de kans is heell klein dat ik daadwerkelijk malaria heb.

Fout gedacht. Na 30 minuten kon ik de uitslag komen halen en zag ik aan degene die mij het labformulier terug gaf dat het foute boel was.

En jahoor daar stond het malaria. Aan de ene kant geschokt en bang en aan de andere kant ook nieuwsgierig want nu moest ik zelf de ziekenhuisprocedure doorlopen. Gelukkig waren mijn collegas ontzettend lief voor me en hebben ze er flink vaart achter gezet om mij te behandelen omdat voor mij de risicos groter zijn dan voor de mensen hier die al vanaf jongs af aan met malaria in aanraking zijn gekomen. Zij bouwen zoals ze zelf zeggen een soort resistentie er voor op.

Met mijn pillen ging ik gelukkig naar huis en daar mocht ik verder uitzieken. Na 2 dagen had ik nog steeds buik pijn wat voelde als een blaasontsteking, weer terug naar het ziekenhuis en Jahoor dat kon er ook nog wel bij!

Die week heb ik alleen maar geslapen. Ik werd door me medestudent wakker gemaakt voor het eten en daar ging ik weer.

Gelukkig voel ik me nu stukken beter! En gaat het goed met me. Ik moet binnenkort testen of de malaria volledig weg is. Wel heb ik nog last van vermoeidheid en alle inspanning wat normaal met gemak gaat is voor mij uitputtend, dit kan nog maanden duren maar we komen er wel:)