Leven en werken in Ghana

Dag 1 en 2. De eerste dag kregen we een introductie over wat de organisatie inhoud en wat ze doen. Daarna zijn we naar het kindertehuis gegaan. Er wonen 26 kinderen in de leeftijd van 0 tot 21. We hebben kennis met ze gemaakt en met ze gespeeld , een kaartspel iedereen is dan erg fanatiek. Alle kinderen noemen je auntie, ook de kinderen die op de compound wonen. Mijn namen kunnen ze goed onthouden dus overal waar ik loop of het nou op straat is , in het kindertehuis of thuis overal roepen kinderen auntie anouk, auntie anouk heel schattig! Iedereen je heel interessant iedereen zit aan je huid ,aan je haar en kijken naar je ogen. Sommige kinderen gingen zelfs met hun hoofdjes langs me armen heen om mij te voelen. We eten hier in de ochtend, om 12:00 en 18:00 deze tijden zijn heel stipt precies 12:00 en 18:00 staat het eten op tafel. De eerste nacht heb ik niet goed geslapen, je hoort geiten , kippen ,honden en duiven de hele nacht door inmiddels ben ik gelukkig gewend aan deze geluiden en gaat slapen me beter af. Dag 3. Aan het werk in het ziekenhuis. Niet te vergelijken met Nederland! Het is chaotisch, armoedig en er is geen privacy, toch doen de verpleegkundige hier er alles aan om goede zorg te leveren. Je hebt verschillende zalen , voor kinderen , mannen en vrouwen. Ik stond op een zaal met mannen en kinderen maar er kwamen ook mensen voor wondzorg langs. De meest gekke wonden zie je :bijtwonden, iemand die een wond heeft van een electriteitshock enzevoort. De wondzorg gaat hier als volgt, ze wrijven hard de wond schoon , doen er een gaasje jodium op en fixeren het . Het wrijven in de wond vind ik naar om te zien omdat je ziet dat de mensen pijn hebben. Echter wanneer hun zien dat iemand pijn heeft gaan ze lachen, ik denk dat dit de cultuur hier een beetje is. Verpleegkundige in Ghana hebben namelijk een hoge status , misschien willen ze die door dit te doen hooghouden. Aankomende 2 wekencgaan we meelopen met de gynecoloog, meelopen . Met uitzondering van Maandag dan gaan we naar een wondproject. Zoals te lezen valt vermaak ik me goed en heb ik gelukkig genoeg te doen. Ik zal jullie op de hoogte houden :)

De reis

Hallo Allemaal,

9 januari was de dag. Rond 10 uur kwamen we op schiphol aan.

Bij de incheckbalie kwamen we erachter dat Rianne haar visum niet klopte. Hierdoor kon Rianne niet mee en moesten Esmee en ik onze reis samen vervolgen.

Rianne komt gelukkig nog wel, dus daar ben ik blij om!

Onze vlucht was vertraagd en we hadden maar 1 uur overstaptijd. Toen we aankwamen op lissbon hebben we echt alleen maar gerend en net op tijd het vliegtuig kunnen halen.

Toen ik het vliegtuig instapte vroeg de steward waar ik heen ging dus ik zei Accra , toen keek hij me heel serieus aan en zij dat ik in het vliegtuig naar Congo zat. Ik kon wel huilen en baalde als een stekker. Tot hij zei dat het een grap was. Nu kan ik hier gelukkig om lachen.

Aangekomen in Accra, moesten we door de douane heen, dit ging gelukkig best soepel. Toen we het vliegveld uitkwamen stond er in eerst in stantie niemand, of ja er stonden eigenlijk heel veel mensen maar niet iemand met ons naambordje.

Na ongeveer een halfuur gewacht te hebben kwam iemand ons ophalen.

We liepen naar de auto en terwijl we de koffers aan het inladen waren probeerde iemand onze koffer te stelen. Gelukkig hadden we onze chauffeur bij ons die de man een klap gaf waardoor de man de koffer losliet. De man bleef daarna op zn gemak staan kijken of hij nog een kans kreeg. Ik moest zo hard lachen om dat ik echt niet wist wat me overkwam , in Nederland is het ondenkbaar dat dit gebeurd.

We werden naar een hotel gebracht waar we hebben overnacht.

De volgende dag werden we opgehaald om verder te rijden naar Kpando. Het was een reis van 4 uur met een boel hobbels in de weg. Overal op straat liepen mensen om spullen te verkopen en als je stil stond kwam iedereen bij je raam staan om alsnog wat te verkopen.

Na 4 uur kwamen we aan in Kpando, de kinderen die hier woonde stonden ons al op te wachten en kwam naar ons toe rennen en brachten ons wat water. Water drink je hier overigens uit zakjes even wennen maar daarna is het goed te doen.

Ons verblijf is goed. We slapen in een stapelbed douchen met een emmer en spoelen de wc door met een emmer. Wassen doen we met de hand.

En ik moet je eerlijk zeggen het is heerlijk om zo te leven!

2 dagen voor vertrek en onverwachts maar super gaaf nieuws.

2 dagen voor vertrek.

Koffers 20 keer opnieuw in en uitgepakt , de hele week al 'S nachts wakker schrikken en dan weer iets bedacht hebben wat ook wel handig is om mee te nemen.

Malaria pillen binnen, antibiotica binnen, diarreeremmers, ors.... en ga zo nog wel even door.

Met gerust hart kan ik nu wel zeggen dat ik alles heb. De spanning neemt toe maar ik krijg er ook steeds meer zin in ! Wat word dit een super gave ervaring die ik nooit meer zal vergeten.

Tegen de vlucht zie ik wel wat tegen op omdat we maar een uurtje overstap tijd hebben. Best weinig lijkt mij zo maar we zullen het gaan beleven.

Vandaag ging ik naar Just more, een kledingwinkel bij ons in dieren om naar oorbellen te kijken. Richard (de eigenaar) samen met Diana kennen ons gezin nu al een tijdje...

Richard riep mij en zei dat hij wat ernstigs moest vertellen, intussen kwam Diana er ook bij staan. En toen kwam het....Richard en Diana komen mij opzoeken in Ghana !!

Super gaaf en ik kon het in eerst instantie echt niet geloven, ZO tof vind ik het dat ze eigenlijk zo impulsief mijn kant opkomen (in februari al).

Harstikke leuk natuurlijk en ik kan niet wachten om ze te laten zien waar ik woon en waar ik werk en wat ik daar allemaal doe!

Ik kijk uit naar jullie komst.

Als ik over 2/3 dagen ben aangekomen op bestemming in Ghana zal ik een bericht plaatsen over mijn reis. Als ik natuurlijk internet heb.

11 dagen voor vertrek!

Hallo allemaal,

Nog 11 dagen en dan zal ik naar Ghana vertrekken.

Inmiddels hebben we de kerst er net opzitten en gaan we richting oud en nieuw.

Voor de meeste mensen onder ons vrij normale feest dagen maar voor mij extra bijzonder omdat dit de laatste dagen zijn dat ik met mijn familie kan doorbrengen.

Inmiddels heb ik voor kerst al wat handige cadeautjes gekregen, het muskietennet,vitaminepillen,pleisters en zaklamp liggen al klaar.

De komende dagen ga ik de laatste inkopen doen en met mijn familie doorbrengen.

De spanning begint nu dan ook wel echt toe te nemen, moeilijk om te vertellen ook wat er nu door me heen gaat omdat ik dat zelf ook niet zo goed weet.

De beste omschrijving is denk ik onwerkelijk en heel erg spannend !

Ik hou jullie op de hoogte en wens jullie allen een prettige jaarswisseling.

Groetjes,

Anouk